ԵԿՈ՜ՒՐ Եկո՜ւր, եկո՜ւր, ճամբաներեն անուրջիս,Սրտիս ջահերն այրեցի քեզ ի հանդես,Վերջին անցորդ տառապանքի կամուրջես,Երգի մը պես, քրոջ մը պես, մոր մը պեսԵկո՜ւր, եկո՜ւր ճամբաներեն անուրջիս… Եկո՜ւր, ես քուկդ եմ, քեզ արքա՛ ու գերի,Ես, մեղապարտ անոթը սուրբ համբույրիդ…Հևքս աղոթքի պես դեմքիդ շուրջ կ’դեգերի,Պաշտամունքիդ ես խնկանոթ միամիտ։Եկո՜ւր, ես քուկդ եմ, քեզ արքա ու գերի… Քու տաճարիդ ես քուրմ […]
Categories
Նարեկ Գրիգորյանի բլոգ 